İstiklal Eve Gelen Escort

Bahçemizde incir, kaysı. Hatta yenidünya ağaçlarından küçücük evimiz İstiklal Eskort adeta ağaçların içinde kaybolmuştu. Yaz gelince babaannem. Böylelikle köye giderdi. Kışlık erzaklarımızı temin için. Başka bir deyişle. Ben de evimize bekçilik yapardım. Bahçeyi sulardım. Evi temizlerdim. Kısacası evin her işini ben yapardım. Bir gün sabahın erken saatlerinde ben uykuda iken kapı çalındı. Uykulu bir vaziyette kapıya gittim. Yalnız açtım. Karşımda bir kadın… —Zeynep Hala yok mu? —Yok. Köye gitti. —Ya… Sen torunusun, değil mi. Daha sonra — Evet… Bana senden bahsetmişti. Çok zeki olduğunu, çok ta çalışkan olduğunu İstiklal Eve Gelen Escort anlatmıştı. -Hııııı… – İçeri girebilir miyim? -Tabi abla buyur… İçeri girdi. Yatağımın ucuna oturdu.

Bana öyle bir bakışı vardı ki utancımdan gözlerimi kaçırıyordum ondan. Fakat O ise ısrarla bakıyordu. Daha sonra Gülerek: -Ne o, benden sıkıldın mı. Lakin Yüzüme bile bakmıyorsun. -Yok Abla ne sıkılması -O zaman senden bir ricam olacak. – Buyur Abla… – Üç aydır kocam askerde. Daha sonra Benim okumam yazmam da yok. Ona mektup yazdıracak birini arıyordum. Zeynep Hala “benim torun yazar” demişti. Onun için geldim. Yazarsın değil mi Canım? -Tabi yazarım abla… O zaman ceketinin cebinden kat. Sonuçta İstiklal Escort bir kağıt ve zarf çıkardı. Bana uzattı. -Al… Kağıt ve zarfı aldım.-

Bu da kalem… Onu da aldım. Göz göze geldik. Çok güzel ve sevimli. Fakat bir yüzü vardı. Düzgün kaşlar. Hatta simsiyah bir çift göz. Parlak bir ten.. Çok hoştu… Başımı eğdim. -Başlayalım mı? Dedi. -Evet. -Ben söyleyeceğim. Öncelikle sen yazacaksın. -Tamam. -Nasıl başlasam? Hah, Canım Kocacığım… Seni çok özledim. Üç aydır yalnızım. Sen gittiğinden beri. Fakat tadım tuzum kalmadı. Fakat Arada bir annemlere gidiyorum. Ama orada da tat bulamıyor. Bununla birlikte. Lakin  tekrar eve dönüyorum. Duvarlar üstüme İstiklal Mahallesi Esc yıkılacak gibi. Bu nedenle gittim.